Türkiye İnsan Hakları Kurumu Kanun Tasarısı (Merkezimizin Görüşü)

Türkiye İnsan Hakları Kurumu Kanun tasarısının, T.C. Maltepe Üniversitesi İnsan Hakları Merkezi ile Ankara Barosu İnsan Hakları Merkezi tarafından gözden geçirilerek Paris İlkelerine uygun hale getirilmiş ve TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonunun 25 Nisan 2012 tarihli toplantısında, Prof. Dr. İoanna Kuçuradi tarafından sunulmuş metnidir.  (PDF olarak görüntülemek için tıklayınız.)

---

Amaç, kapsam ve tanımlar

MADDE 1-

(1) Bu Kanunun amacı, Türkiye’de insan haklarının korunmasını ve geliştirilmesini sağlamaktır.

(2) Kanun, Türkiye İnsan Hakları Kurumunun kurulması ile teşkilat, görev ve yetkilerine ilişkin esasları kapsamaktadır. 

(3) Bu Kanunda yer alan

a) Kurum: Türkiye İnsan Hakları Kurumunu,

b) Kurul: Türkiye İnsan Hakları Kurulunu,

c) Ulusal Komiteler: Irkçılık, Cinsiyetçilik ve Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitlik Komitesi, İnsan Hakları İhlallerini Önleme ve İhlal İddialarını Araştırma Komitesi, Sığınmacı Sorunları ve İnsan Ticaretiyle Mücadele Komitesi, Mevzuatın İnsan Haklarına Uygunluğunu İzleme Komitesi, İnsan Hakları Eğitimi Komitesi ve Bioetik Komitesini,

ç) İdarî Birimler: Genel Sekreterliği, Hukuk Birimini, Dış İlişkiler ve Proje Birimini, Medya ve Halka İlişkiler Birimini, Bilgi ve Dokümantasyon Birimini, Personel Birimini ve İdarî ve Malî İşler Birimini

ifade eder.

 

Kuruluş ve görevler

MADDE 2-

(1) Bu Kanunla ve ilgili diğer mevzuatla verilen görevleri yerine getirmek ve yetkileri kullanmak üzere, kamu tüzel kişiliğini haiz, idarî, malî ve görevleri bakımından özerkliğe sahip ve özel bütçeli Türkiye İnsan Hakları Kurumu kurulmuştur. Kurumun merkezi Ankara’dadır. Türkiye İnsan Hakları Kurulu, Kurumun karar organıdır.

(2) Kurum, insan hakları alanındaki gelişmeleri izlemek ve değerlendirmek; görüş oluşturmak ve bu görüşleri ilgili makamlara bildirmek; sorunların çözüme kavuşturulması doğrultusunda çalışmalar yapmak; şikâyet ve başvuruları incelemek, araştırmak ve bunların sonuçlarını takip etmek; insan haklarının korunmasına, geliştirilmesine ve ihlallerin önlenmesine yönelik her türlü çalışma yapmakla görevli ve yetkilidir.

(3) Kurum, gerektiğinde yurt içinde ve yurt dışında büro açabilir.

(4) Kurum, bu Kanunla ve diğer mevzuatla verilen görev ve yetkilerini kendi sorumluluğu altında, bağımsız olarak yerine getirir ve kullanır. Görev alanına giren konularla ilgili olarak hiçbir organ, makam, merci veya kişi, Kurula ve Kurum çalışanlarına emir ve talimat veremez.

(5) Kurum, faaliyetleri hakkında internet ortamı, resmî bültenler ve basın-yayın organları aracılığıyla kamuoyunu azamî ölçüde bilgilendirir.

(6) Kurum görev, yetki ve sorumluluk alanına giren ve önceden kanunla düzenlenmiş konularda idarî düzenlemeler yapabilir.

(7) Kurum, geçici veya belli bir uzmanlık gerektiren nitelikteki işler için hizmet satın alabilir.

(8) Kurumun gelirleri şunlardır:

    a) Genel bütçeden sağlanacak ödenekler.

    b) Kuruma yapılacak her türlü bağış, yardım ve vasiyetler.

    c) Kurum gelirlerinin değerlendirilmesinden elde edilen gelirler.

    ç) Diğer gelirler.

 

Türkiye İnsan Hakları Kurulu

MADDE 3-

(1) Kurul, ulusal ve uluslararası alanda insan hakları çalışmalarıyla ve düşünsel ile etik bağımsızlıklarıyla tanınan beş üyeden, Kurumun bünyesindeki ulusal komitelerin başkanlarından, TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu Başkanından ve varsa ombudsmandan oluşur.

Kurul, başkanını ve başkan yardımcısını kendi üyeleri arasından seçer. 

(2) Kurula üye olabilmek için

a) Herhangi bir siyasi partinin yönetim ve denetim organlarında görev almamış veya bu görevlerinden ayrılmış olmak,

b) En az üniversite mezunu olmak, 

c) İnsan hakları alanındaki çalışmalarıyla temayüz etmiş olmak ve o güne kadarki yaşamıyla düşünsel ile etik bağımsızlığını kanıtlamış olmak gerekir.

(3) Birinci fıkrada belirtilen beş kişi, insan hakları alanında on yıldan çok bir süreyle yaptıkları çalışmalarla tanınan sivil toplum kuruluşları, Türkiye Barolar Birliği, Türk Tabipler Birliği ve üniversitelere bağlı insan hakları merkezleri tarafından gösterilen birer aday arasından Başbakan tarafından seçilir.

(4) Aday gösteren sivil toplum kuruluşlarının çoğulcu bir şekilde seçilmesine özen gösterilir.

(5) Üyelerin görev süresi dört yıldır. Süresi bitenler en fazla bir dönem daha yeniden seçilebilir.

(6) Üyelerin görev süreleri dolmadan görevlerinin herhangi bir sebeple sona ermesi durumunda, sona erme tarihinden itibaren en fazla bir hafta içinde durum, Kurul tarafından kamuoyuna duyurulur ve duyuruyu takip eden bir ay içinde üçüncü fıkrada belirtilen usulle yeni üye seçilir. Bu şekilde seçilenler, yerlerine seçildikleri kişilerin kalan süresini tamamlar. Bunlardan iki yıl veya daha az süreyle görev yapanların bu görevleri seçilme dönemi olarak değerlendirilmez.

(7) Üyelerin süreleri dolmadan, herhangi bir nedenle görevlerine son verilemez. Ancak, seçilmeleri için gerekli koşulları taşımadıkları ya da kaybettikleri Kurulca tespit edilen üyelerin üyelikleri son bulur.

(8) Kurul tarafından kabul edilebilir mazereti olmaksızın bir takvim yılı içinde toplam üç Kurul toplantısına katılmayan; ağır hastalık veya sakatlık nedeniyle iş göremeyecekleri sağlık kurulu raporuyla tespit edilen üyelerin üyelikleri düşer.

(9) Üyeler 19/4/1990 tarihli ve 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanununa tâbidir. Başkan ve üyeler göreve başladıkları ve görevlerinin sona erdiği tarihten itibaren bir ay içinde mal beyanında bulunurlar.

(10) Kurul üyeleri ile Kurum personeli görevlerini yerine getirmeleri sırasında edindikleri kamuya, ilgililere ve üçüncü kişilere ait gizlilik taşıyan bilgileri, kişisel verileri, Kurumla ilgili gizlilik taşıyan bilgileri ve bunlara ait belgeleri bu konuda kanunen yetkili kılınan mercilerden başkasına açıklayamaz, kendilerinin veya üçüncü kişilerin yararına kullanamaz. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından sonra da devam eder.

 

Kurulun görevleri, yetkileri ve çalışma esasları

MADDE 4-

(1) Kurul, bu Kanun ve diğer mevzuatta belirtilen görevlerden başka aşağıdaki görevleri yapar ve yetkileri kullanır:

a) Görevlerini ve çalışmalarını gerçekleştirebilmek için ihtiyaç duyulan, Irkçılık, Cinsiyetçilik ve Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitlik Komitesi, İnsan Hakları İhlallerini Önleme ve İhlal İddialarını Araştırma Komitesi, Sığınmacı Sorunları ve İnsan Ticaretiyle Mücadele Komitesi, Mevzuatın İnsan Haklarına Uygunluğunu İzleme Komitesi, İnsan Hakları Eğitimi Komitesi, Bioetik Komitesi ve bu gibi ulusal komiteler kurmak ve bu komitelerin çalışma koşullarını, görev ve yetkilerini bir yönetmelikle belirlemek;

b) Kurul üyelerinin, ulusal komitelerin ve idarî birimlerin hazırladığı raporları ve benzeri çalışmaları incelemek, karara bağlamak ve ilgili mercilere bildirmek;

c) Çalışma programını hazırlamak ve çalışmaların eşgüdümünü sağlamak;

ç) Her türlü insan hakları ihlali iddialarını başvuru üzerine veya kendi kararıyla incelemek, araştırmak, değerlendirmek; bunların sonuçlarını ilgili kişi, kurum ve kuruluşlara bildirmek ve takip etmek, sorumlu bulunanlar hakkında yasal işlemlerin başlatılması için girişimde bulunmak ve gerektiğinde kesin hüküm aşamasına kadar takip etmek;

d) Başvuruları inceleyerek ilgili komiteye yönlendirmek; konu birden fazla komiteyi ilgilendirdiği takdirde, konunun özelliğine göre ya hepsinin görüşünü almak ya da ilgili komitelerin birer üyesinden oluşan bir ad hoc komite oluşturarak, onun görüşüne istinaden karar almak; 

e) İşkencenin ve diğer zalimane, insanlık dışı ya da aşağılayıcı muamele ya da cezaların önlenmesini sağlamak için her türlü çalışmayı yapmak ve müdahalede bulunmak;

f) Özgürlüğünden mahrum ya da koruma altında olan kişilerin bulundukları yerlere düzenli ve habersiz ziyaretler gerçekleştirmek, bu ziyaretlere ilişkin raporları ilgili kurum ve kuruluşlara iletmek, Kurulca gerekli görülmesi durumunda kamuoyuna açıklamak; ceza infaz kurumları ve tutukevleri izleme kurulları ile diğer kişi, kurum ve kuruluşların bu gibi yerlere gerçekleştirdikleri ziyaretlere ilişkin raporları incelemek ve değerlendirmek;

g) İnsan hakları ihlaline ve ayrımcılığa uğrayanlara her türlü yardımda bulunmak;

ğ) Talep üzerine yargı organlarına görüş bildirmek;

h) İnsan haklarıyla ilgili yargı kararlarının gereği gibi uygulanmasını denetlemek;

ı) Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası insan hakları sözleşmelerinin uygulanmasını izlemek. Bu sözleşmeler tarafından kurulan inceleme, izleme ve denetleme mekanizmalarına Devletin sunmakla yükümlü olduğu raporların hazırlanması sürecinde, ilgili sivil toplum kuruluşlarından da yararlanmak suretiyle görüş bildirmek ve bu raporların sunulacağı uluslararası toplantılara katılmak;

i) Kurumun diğer ülkelerin ulusal ya da uluslararası düzeyde insan hakları ve ayrımcılık alanında faaliyet gösteren kurumlarla ikili ve çok taraflı ilişkiler kurmasına karar vermek; Birleşmiş Milletler ve bölgesel insan hakları kuruluşlarıyla işbirliği yapmak ve ortak faaliyetlerde bulunulmasına karar vermek;

j) Kurumun kendi alanında çalışan uluslararası birliklere üye olmasına veya bu kuruluşlarda Türkiye’nin temsil edilmesine karar vermek;

k) İnsan hakları alanındaki sorunlar, gelişmeler ile kamu kurum ve kuruluşlarının bu alandaki çalışmalarını değerlendiren yıllık raporlar hazırlamak, bunları yayınlamak ve başta Cumhurbaşkanlığı, TBMM Başkanlığı ve Bakanlar Kurulu olmak üzere ilgili kişi ve kuruluşlara sunmak; düzenli yıllık raporlar dışında, gerek görüldüğü takdirde insan hakları alanına ilişkin özel raporlar hazırlayıp yayınlamak;

l) İnsan hakları ve eşitlik alanında süreli ve süresiz yayınlar yapmak;

m) Kamu kurum ve kuruluşları ile sivil toplum kuruluşlarıyla birlikte, insan haklarının geliştirilmesini teşvik eden ve hak ihlallerinin önlenmesini veya giderilmesini hedefleyen kampanya ve programlar yürütmek;

n) İnsan hakları alanında faaliyet gösteren uluslararası sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği ve ortak çalışmalar yapmak;

o) Kamu kurum ve kuruluşları için insan haklarına aykırı uygulamaların giderilmesine yönelik rehberler hazırlamak ve bunların uygulamaya geçirilip geçirilmediğini izlemek;

ö) İnsan hakları eğitimini yurt çapında planlamak, Eğitim Komitesinden gelen önerileri karara bağlamak ve gerçekleşmesine katkıda bulunmak;

p) İlk ve orta öğretimdeki müfredat programlarını, ders kitaplarını ve yardımcı kitapları insan hakları açısından denetlemek ve insan hakları eğitiminin yaygınlaştırılması için, Milli Eğitim Bakanlığı ile ortak stratejiler ve uygulama plânları geliştirmek;

r) İnsan hakları ihlallerinin önlenmesi, ayrımcılığın ortadan kaldırılması ve insan hakları bilincinin yaygınlaştırılmasına yönelik olarak üniversitelerle işbirliği yapmak;

s) Kurumla ve Kurumun görev alanıyla ilgili düzenlemeler yapılmasına yönelik kararlar almak;

ş) Kurumun faaliyet alanına giren çalışma ve görevlerde öncelikleri belirlemek;

t) Kurumun stratejik plânı ile amaç ve hedeflerine uygun olarak bütçeyi hazırlamak;

u) İdarî birimlerin çalışmalarını değerlendirmek ve malî raporları inceleyerek karara bağlamak;

ü) Taşınmaz alımı, satımı ve kiralanması konularında karar almak;

v) Bu kanunun uygulanması için gereken düzenleyici işlemleri yapmak;

y) Hazırlanan kanun tasarı ve teklifleri hakkında insan hakları açısından TBMM Başkanlığına görüş bildirmek;

z) Gerekli gördüğü diğer çalışmaları yapmak.

(2) Kurul, en az ayda iki defa olmak üzere toplanır. Toplantıları Başkan yönetir.

(3) Kurul, üye tam sayısının yarısından bir fazlasının hazır bulunmasıyla toplanır ve katılanların salt çoğunluğuyla karar alır. Kararlarda çekimser oy kullanılamaz.

(4) Üye tam sayısının salt çoğunluğunun çağrısı halinde Başkan Kurulu üç gün içinde olağanüstü toplantıya çağırmakla yükümlüdür.

(5) Kurul kararları tutanakla tespit edilir ve karar tutanağı toplantı esnasında veya en geç toplantıyı izleyen beş iş günü içinde toplantıya katılan tüm üyeler tarafından imzalanır. Kurul kararları, alındığı toplantı tarihinden itibaren en geç onbeş iş günü içinde gerekçeleri ve varsa karşı oy gerekçeleri ile birlikte tekemmül ettirilir. Gerektiğinde, Kurul tarafından bu süre uzatılabilir.

(6) Başkan ve üyeler kendileri, eşleri, evlatlıkları ve üçüncü derece dâhil üçüncü dereceye kadar kan ve ikinci derece dâhil ikinci dereceye kadar kayın hısımlarıyla ilgili veya kişisel menfaat ilişkisi içinde oldukları konularda müzakere ve oylamaya katılamaz. Bu durum karar metninde ayrıca belirtilir.

(7) Kurul toplantıları gizlidir. İhtiyaç duyulması hâlinde görüşlerinden yararlanılmak üzere ilgili kişiler, Kurul toplantısına davet edilebilir. Ancak, Kurul kararları toplantıya dışardan katılanların yanında alınamaz.

(8) Kurul kararları, tekemmül etmesinden itibaren en geç beş iş günü içinde ilgili kişi, kurum ve kuruluşlara gönderilir.

(9) Kurul, gerekli gördüğü durumlarda kararlarını, kişisel verilerin gizliliği ilkesine bağlı kalarak, uygun vasıtalarla kamuoyuna duyurabilir. Açıklanması kişi hakları açısından sakıncalı olan kararlar bu hükmün dışındadır.

(10) Başkanın izin, hastalık ve görevde bulunmadığı diğer hâller ile hangi nedenle olursa olsun görevinin sona ermesi durumunda, Başkan Yardımcısı Başkana vekâlet eder.

(11) Kurul ve ulusal komitelerin üyeleri ile Kurum personelinin uyacakları etik ilkeler bir rehber ile belirlenir, ulusal Komitelerin çalışma usûl ve esaslarına ilişkin diğer hususlar ise yönetmelikle düzenlenir.

 

Teşkilat

MADDE 5-

(1) Kurumun teşkilatı Türkiye İnsan Hakları Kurulundan; Irkçılık, Cinsiyetçilik ve Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitlik Komitesi, İnsan Hakları İhlallerini Önleme ve İhlal İddialarını Araştırma Komitesi, Sığınmacı Sorunları ve İnsan Ticaretiyle Mücadele Komitesi, Mevzuatın İnsan Haklarına Uygunluğunu İzleme Komitesi, İnsan Hakları Eğitimi Komitesi, Bioetik Komitesi ve ihtiyaç halinde kurulacak diğer ulusal komitelerden; Genel Sekreterlik ve ona bağlı bürolardan, Hukuk Birimi, Dış İlişkiler ve Proje Birimi, Medya ve Halkla İlişkiler Birimi, Bilgi ve Dokümantasyon Birimi, Personel Birimi, İdarî ve Malî İşler Birimi ve gerekli görülebilecek diğer teknik birimlerden oluşur.

(2) Komitelerin görev ve yetkileri yönetmelikle düzenlenir.

(3) Kurum görevlerinin gerektirdiği aslî ve sürekli hizmetlerin yerine getirilmesinde Kurul Başkanına ve üyelerine, Genel Sekreter, insan hakları uzmanları, insan hakları uzman yardımcıları ve Kurumun diğer  personeli yardımcı olur.

 

Başkanın görev ve yetkileri

MADDE 6-

(1) Kurul Başkanı aynı zamanda Kurumun Başkanıdır. Başkan, Kurumun genel yönetim ve temsilinden sorumludur. Bu sorumluluk, Kurum çalışmalarının yürütülmesi, denetlenmesi, değerlendirilmesi ve gerektiğinde kamuoyuna duyurulması görev ve yetkilerini de kapsar.

(2) Başkanın görev ve yetkileri şunlardır: 

a) Kurul toplantılarının gündemini, gün ve saatini belirlemek ve toplantıları yönetmek.

b)  Kurul üyelerinin toplantının açılışına kadar gündeme dahil edilmesi talebiyle bildirdiği konuları gündeme dahil etmek.

c) Kurul kararlarının tebliğini ve Kurulca gerekli görülenlerinin kamuoyuna duyurulmasını sağlamak ve uygulanmalarını izlemek.

ç) Genel Sekreteri ve kurum personelini atamak.

d) İdarî birimlerden gelen önerilere son şeklini vererek Kurula sunmak.

e) Belirlenen stratejilere, yıllık amaç ve hedeflere uygun olarak Kurumun yıllık bütçesi ile malî tablolarını hazırlamak.

f) Kurul ile Kurumun idarî birimlerinin uyumlu, verimli, disiplinli ve düzenli bir biçimde çalışması amacıyla koordinasyonu sağlamak, bunlar arasında çıkabilecek görev ve yetki sorunlarını çözmek.

g) Yıllık faaliyet raporlarını hazırlamak, yıllık amaç ve hedeflere göre faaliyetlerin değerlendirmesini yapmak ve bunları Kurula sunmak.

ğ) Kurumun diğer kuruluşlarla ilişkilerini yürütmek ve Kurumu temsil etmek.

h) Kurum Başkanı adına imzaya yetkili personelin görev ve yetki alanını belirlemek.

ı) Kurumun yönetim ve işleyişine ilişkin diğer görevleri yerine getirmek.

 

İdarî Birimler

MADDE 7-

(1) Kurumun idarî birimleri şunlardır:

1) Genel Sekreterlik:  Kurul hizmetlerinin yürütülmesinde Başkana yardımcı olmak ve idarî birimler arasında koordinasyonu sağlamak amacıyla bir Genel Sekreter atanır.  Genel Sekreter olarak atanacaklarda: 

a) İnsan ve toplum bilimleri alanlarından birinde en az üniversite mezunu olma,

b) Devlet memuriyetinde en az on yıllık meslekî tecrübeye sahip olma,

c) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinin (A) fıkrasının (1), (4), (5), (6) ve (7) numaralı bentlerinde belirtilen nitelikleri taşıma

şartları aranır.

2) Hukuk Birimi:

a) Kanun ve diğer mevzuat taslaklarının insan hakları açısından incelenmesinde Kurula ve ilgili komiteye yardımcı olmak; mevzuat, uygulamalar ve diğer hukuki konular hakkında ilgili kişi, kurum ve kuruluşlara talep üzerine görüş bildirmek ve tavsiyelerde bulunmak.

b) Taraf olduğu davalarda Kurumu temsil etmek, hukukî hizmetleri yürütmek ve Kurum tarafından hizmet satın alma yoluyla temsil ettirilen davaları takip ve koordine etmek.

c) İnsan hakları ihlali tespiti yapan yargı kararlarının idare tarafından gereği gibi uygulanmasını takip etmek ve bu konuda Kurulu bilgilendirmek.

3) Dış İlişkiler ve Proje Birimi:

a) Kurumun dış ilişkilerine yönelik faaliyetlerini yürütmek.

b) İnsan haklarıyla ilgili proje hazırlamak ve yürütmek.

4) Medya ve Halkla İlişkiler Birimi:

a) Medya ile olan ilişkileri kurmak ve medyayı takip etmek.

b) Halkla ilişkiler politikasını yürütmek.

c) Bu Kanunla ve diğer mevzuatla Kuruma verilen görevlerin yerine getirilmesine yönelik çalışmaların sonuçlarını ilgili kurum ve kuruluşlara iletmek, Başkanın gerekli görmesi durumunda kamuoyuna açıklamak.

5) Bilgi ve Dokümantasyon Birimi:

a) İnsan hakları konularında veri tabanı ve dokümantasyon merkezi oluşturmak.

b) Bilgi teknolojileri alanında çalışmalarda bulunmak ve kurumun web sayfası ile ilgili çalışmaları düzenli yürütmek.

6) Personel Birimi:

a) Kurumun personel konularını ve özlük işlemlerini yürütmek, hizmet içi eğitimini planlayıp yürütmek.

7) İdarî ve Malî İşler Birimi:

a) 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu, 22/12/2005 tarihli ve 5436 sayılı Kanunun 15 inci maddesi ve diğer mevzuatla strateji geliştirme ve malî hizmetler birimlerine verilen görevleri yapmak.

(2) Kurum bünyesindeki personelin kadrolarının tespiti, ihdası, kullanımı ve iptali ile kadrolara ilişkin diğer hususlar, 13/12/1983 tarihli ve190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre düzenlenir.

(3) Genel Sekreterlik ve diğer birimlerin çalışma usul ve esasları, görev alanları ve atama usulleri, bu Kanuna uygun olarak Kurul tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. 

 

Başvurular, inceleme, araştırma ve ziyaretler

MADDE 8-

(1) İnsan hakları ihlalinden zarar gördüğü iddiasında bulunan her gerçek ve tüzel kişi Kurula başvurabilir. Bu hakkın etkin bir şekilde kullanılmasına hiçbir suretle engel olunamaz.

(2) Bu Kanun ve diğer mevzuatla Kurula verilen inceleme, araştırma, ziyaret ve rapor hazırlama görevleri ile diğer görevler, Kurul üyeleri tarafından İnsan Hakları Uzman ve Uzman Yardımcıları ve diğer görevlilerin yardımıyla yerine getirilir. Kurul tarafından yetkilendirilen Kurul üyeleri, tüm kamu kurum ve kuruluşları ile diğer gerçek ve tüzel kişilerden ilgili bilgi ve belgeleri istemeye, incelemeye ve bunların örneklerini almaya, ilgililerden yazılı ve sözlü bilgi almaya, özgürlüğünden mahrum ya da koruma altında olan kişilerin bulundukları yerleri ziyaret etmeye, buralarda inceleme yapmaya ve gerekli tutanakları düzenlemeye yetkilidir.

(3) Kurulun görev ve yetki alanına giren konularda yerinde inceleme ve araştırma yapmak üzere, Kurul ya da Başkan tarafından belirlenen bir Kurul üyesinin başkanlığında bir heyet oluşturulabilir. Heyette görev alacak kamu kurum ve kuruluşları temsilcileri kendi kurum ve kuruluşlarınca belirlenir. Heyetler tarafından yapılan inceleme ve araştırma sonuçları Kurum tarafından bir rapor haline getirilir. Heyetlerin giderleri Kurum bütçesinden karşılanır.

 

Danışma Komisyonu

MADDE 9-

(1) Kurul, çalışmalarında kendisine yardımcı olmak üzere üniversite, meslek örgütü, insan haklarıyla ilgili dernek ve vakıf temsilcileri ve ayrımcılıkla mücadele ve eşitlik alanında faaliyette bulunan kamu kuruluşları ve kişiler arasından bir Danışma Komisyonu oluşturur.

(2) Danışma Komisyonunun üye sayısı Kurulun üye sayısının iki katından fazla olamaz. Danışma Komisyonu kendi üyeleri arasından üç yıllığına bir Başkan seçer. Danışma Komisyonu Başkan ve üyelerinin yeniden seçilmesi mümkündür.

(3) Danışma Komisyonu en az yılda iki defa olmak üzere toplanarak, insan hakları alanındaki çalışma ve gelişmeleri değerlendirir, oluşturulacak eylem plânlarına ilişkin önerilerini hazırlar. Danışma Komisyonunun önerileri Kurul çalışmalarında öncelikle dikkate alınır.

 

Personel ve özlük haklarına ilişkin hükümler

MADDE 10-

(1) Kurum personeli, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbidir. Kurumda, İnsan Hakları Uzmanı ve İnsan Hakları Uzman Yardımcıları kadroları karşılık gösterilmek kaydıyla 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine bağlı olmaksızın sözleşmeli olarak çalıştırılabilir. Bu suretle çalıştırılacakların sözleşme usûl ve esasları ile unvanlar itibarıyla taban ve tavan ücretleri ve her çeşit ödemeler Bakanlar Kurulunca tespit edilir.

(2) Kurumda, özel bilgi ve ihtisası gerektiren işlerde, Kurumun faaliyet alanına ilişkin konularda en az on yıl meslekî tecrübesi bulunanlar ile doktor unvan ve derecesini alanlar arasından, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü maddesinin (B) fıkrasına göre sözleşmeli personel çalıştırılabilir. Bu personele ödenecek ücretlerin net tutarı, birinci dereceli İnsan Hakları Uzmanına  ödenen net tutarı  aşamaz. Bu fıkra uyarınca çalıştırılacakların sayısı, Kurumda fiilen çalışan İnsan Hakları Uzmanı ve Uzman Yardımcısı sayısının yüzde onunu geçemez.

(3) Kurumda, İnsan Hakları Uzmanlığına atanabilmek için, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan şartlara ek olarak aşağıdaki şartlar aranır:

a) İnsan hakları alanında en az yüksek lisans yapmış olmak,

b) Yapılacak yabancı dil sınavında A ile başarılı olmak,

c) Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak,

ç) Hukuk biriminde görevlendirilecekler için ayrıca en az 5 yıl hakimlik, savcılık veya avukatlık yapmış olmak.

(4) Kurumda, İnsan Hakları Uzman Yardımcılığına atanabilmek için, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan şartlara ek olarak aşağıdaki şartlar aranır:

a) Bir üniversitenin insan bilimleri veya toplum bilimleri bölümlerinden birini bitirmiş olmak,

b) Yapılacak yabancı dil sınavında en az B ile başarılı olmak,

c) Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak,

ç) Hukuk Biriminde görevlendirilecekler için ayrıca hâkimlik ve savcılık veya avukatlık stajını tamamlamış olmak.

d) Sınavın yapıldığı tarihte otuz yaşını doldurmamış olmak.

 

Değiştirilen ve yürürlükten kaldırılan mevzuat, kadro iptal ve ihdası

MADDE 11-

(1) İnsan haklarıyla ilgili bütün resmî kuruluşlar –Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı, İnsan Hakları İl ve İlçe Kurulları, İnsan Hakları Eğitimi Ulusal Komitesi, İnsan Hakları Koordinatör Üst Kurulu ve İnsan Hakları Danışma Kurulu– feshedilmiştir.

(2) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun

a) 36 ncı maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün (A) fıkrasının (11) numaralı bendine “Kadının Statüsü Uzman Yardımcıları” ibaresinden sonra gelmek üzere “İnsan Hakları Uzman Yardımcıları” ve “Kadının Statüsü Uzmanlığına” ibaresinden sonra gelmek üzere “İnsan Hakları Uzmanlığına”,

b) 152 nci maddesinin “II- Tazminatlar” fıkrasının “(A) Özel Hizmet Tazminatı” bendinin (i) alt bendine “Kadının Statüsü Uzmanları,” ibaresinden sonra gelmek üzere “İnsan Hakları Uzmanları”,

c) (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün (h) bendine “Kadının Statüsü Uzmanları,” ibaresinden sonra gelmek üzere “İnsan Hakları Uzmanları”, 

ibareleri eklenmiştir.

(3) 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesinin birinci fıkrasına “Çevre ve Orman Bakanlığı” ibaresinden sonra gelmek üzere “Türkiye İnsan Hakları Kurumu” ibaresi eklenmiştir.

(4) 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (II) sayılı cetvelin “B) Özel Bütçeli Diğer İdareler” bölümüne “36) Türkiye İnsan Hakları Kurumu” ibaresi eklenmiştir.

(5) 10/10/1984 tarihli ve 3056 sayılı Başbakanlık Teşkilatı Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (m) bendi, 17/A maddesi, ek 4 üncü, ek 5 inci ve ek 6 ncı maddeleri ile anılan Kanunun eki cetvelin ana hizmet birimlerinin düzenlendiği (13) numaralı bölümü yürürlükten kaldırılmıştır.

(6) Ekli (1) sayılı listede yer alan kadro iptal edilerek, 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki cetvellerden çıkarılmış, ekli (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek, 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvele İnsan Hakları Kurumu bölümü olarak eklenmiştir.

 

Geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 1-

(1) Kurulun beş üyesi, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki ay içinde 3 üncü maddenin ikinci fıkrasında belirtilen niteliklere sahip olanlardan ve aynı maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen usulle aday gösterilenler arasından seçilir.

(2) Başbakanlık teşkilatına ait taşınır, araç, gereç, malzeme, demirbaş ve taşıtlardan, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla İnsan Hakları Başkanlığı tarafından kullanılanlar, Başbakanlık ile Kurum arasında düzenlenecek protokole göre Kuruma devredilir.

(3) Başbakanlığa ait her türlü hak ve yükümlülüklerden İnsan Hakları Başkanlığını ilgilendirenler; hiçbir işleme gerek kalmaksızın Kuruma devredilmiş, taşınmazlar ise tahsis edilmiş sayılır.

(4) Kurumun teşkilatı bu Kanuna göre yeniden düzenleninceye kadar, Kurum tarafından yürütülecek hizmetlerin İnsan Hakları Başkanlığında görevli personel eliyle yürütülmesine devam edilir.

(5) Kurum büroları kuruluncaya kadar, İl ve İlçe İnsan Hakları Kurulları, Kurum bürosu olarak görev yapar.

(6) Kurumun 2010 malî yılı harcamaları, 25/12/2009 tarihli ve 5944 sayılı 2010 Yılı Merkezî Yönetim Bütçe Kanununun ilgili hükmüne göre yeni bir düzenleme yapılıncaya kadar, Başbakanlığın 2010 yılı bütçesinde yer alan İnsan Hakları Başkanlığına ait ödeneklerden karşılanır.

(7) Bu maddede öngörülen bütün geçiş, devir, temlik ve intikal işlemleriyle düzenlenecek protokoller, her türlü vergi, resim, harç, ücret ve fonlardan müstesnadır.

(8) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl süreyle, Kurum kadrolarına ilişkin olarak yapılacak düzenlemelerde 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesinin son fıkrası hükmü uygulanmaz.

 

Yürürlük

MADDE 12-

(1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

 

Yürütme

MADDE 13-

(1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 

 

(1) SAYILI LİSTE

 

            KURUMU            : BAŞBAKANLIK

            TEŞKİLATI            : MERKEZ 

 

İPTAL EDİLEN KADRONUN

 

 

 

     GİH                        İnsan Hakları Başkanı                        1                                                1

 

                                                TOPLAM                                                                                    1

 

 

(2) SAYILI LİSTE

 

            KURUMU            : TÜRKİYE İNSAN HAKLARI KURUMU

            TEŞKİLATI            : MERKEZ 

 

İHDAS EDİLEN KADROLARIN

 

 

GENEL GEREKÇE

İnsan haklarının bir ülkede korunabilmesi ve yaşanmasının sağlanması, insan hakları bilgisine dayanan çok yönlü, eşgüdüm içinde ve kesintisiz olarak gerçekleştirilen çalışmalarla mümkün olur. Bu amaç için her ülkede, çalışmalarını diğer resmî kuruluş ve sivil toplum kuruluşlarının işbirliğiyle gerçekleştiren bir ulusal insan hakları kurumuna ihtiyaç vardır.

Ulusal insan hakları kurumları, genel anlamda, insan haklarını korumak ve geliştirmek amacıyla devletler tarafından kurulan resmî kurumlar olarak tanımlanmaktadır. Kavramın ortaya çıkışı, İkinci Dünya Savaşı sonrasına ve Birleşmiş Milletler Teşkilâtının kuruluş çalışmalarına kadar gitmektedir. Bununla beraber, bu kurumlar 1970’ler ve özellikle de Soğuk Savaşın sona erdiği 1990’lardan sonra yaygınlaşmaya başlamıştır. Bu konuda yaşanan gelişmeler Birleşmiş Milletlerce de teşvik edilmiştir. Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun 20/12/1993 tarihinde kabul ettiği 48/134 sayılı Kararla, üye ülkeler bu kurumları kurmaya ya da mevcut kurumlarını güçlendirmeye davet edilmiştir. Anılan kararın ekinde, “Paris İlkeleri” olarak da bilinen, ulusal insan hakları kurumlarının statülerine ilişkin ilkeler yer almaktadır.

Ulusal insan hakları kurumlarına ilişkin temel standartları ve genel çerçeveyi belirleyen Paris İlkelerine göre:

a) ulusal kurumlar asgarî kanun değerinde bir resmî işlemle kurulmalı ve mümkün olduğunca geniş yetki ve görevlerle donatılmalıdır.

b) Ulusal kurumlar bu çerçevede özellikle insan hakları alanında incelemeler ve araştırmalar yapma, raporlar hazırlama, görüş bildirme, tavsiye ve önerilerde bulunma, bilgilendirme, bilinçlendirme ve eğitim faaliyetleri gerçekleştirme konularında görevlendirilmelidirler.

c) Ulusal kurumlarda, toplumsal kesimlerin ve insan haklarının korunması ve geliştirilmesi alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarının çoğulcu temsiline imkân tanınmalıdır.

d) Ulusal kurumlar, görevlerini bağımsız bir şekilde yerine getirebilmeleri için yeterli malî kaynaklara ve personele sahip kılınmalıdır.

e) Bunlara ek olarak, zorunlu olmamakla birlikte, ulusal kurumlara insan hakları ihlali iddialarına ilişkin başvuruları alma ve inceleme görev ve yetkisi de verilebilir.  

 Dünyadaki ulusal insan hakları kurumlarının akredite olduğu İnsan Hakları Ulusal Kurumları Uluslararası Koordinasyon Komitesi (ICC), ulusal insan hakları kurumlarını Paris İlkelerine uygunluklarına göre derecelendirmektedir.

Ulusal insan hakları kurumlarına ilişkin Birleşmiş Milletler Kararı, tavsiye niteliği taşımakta ve bağlayıcılığı bulunmamaktadır. Bununla birlikte, birçok uluslararası sözleşme başta olmak üzere çeşitli uluslararası belgelerde giderek artan bir sıklıkla anılan ilkelere atıfta bulunulmaktadır. İşkenceye ve Diğer Zalimane, Gayriinsani veya Küçültücü Muamele veya Cezaya Karşı Birleşmiş Milletler Sözleşmesinin işkence ve kötü muameleyle mücadele için bağımsız ulusal denetim mekanizmaları kurulmasını öngören ihtiyarî protokolü (OPCAT) ve Avrupa Birliğinin toplumsal yaşamda ırk ayrımcılığıyla mücadele edecek bağımsız komisyonlar kurulmasını öngören 2000/43/EC sayılı Irk Eşitliği Direktifi, bu belgelere verilecek örnekler arasındadır.

Paris İlkeleri insan hakları ulusal kurumlarına ilişkin genel ilkeleri belirlemekle birlikte, bu konuda ülkelerin uygulayacağı belirli bir model içermemekte, bu ilkeler doğrultusunda ulusal düzeyde kendi ihtiyaçlarına ve özelliklerine en uygun yapılanmayı  seçmenin her devletin kendi hakkı olduğunu öngörmektedir. Avrupa’daki uygulamalara bakıldığında, Danimarka ve Almanya’da insan hakları alanında eğitim ve araştırma ağırlıklı Enstitü niteliğinde, Fransa ve Yunanistan’da geniş katılımlı, hükümet ve parlamentoya insan haklarıyla ilgili konularda görüşler sunan danışma kurulu ya da komisyonu niteliğinde ulusal kurumlar göze çarpmaktadır.

İnsan hakları alanındaki kurumsallaşma çalışmaları, dünyadaki gelişmelere paralel biçimde, ülkemizde de ivmesi giderek artan bir seyir izlemiştir. 90’lı yıllarla birlikte TBMM’de bir İnsan Hakları İnceleme Komisyonunun kurulmasını, hükümet içerisinde bir devlet bakanının insan haklarından sorumlu olarak görevlendirilmesini ve bu bakana bağlı  çalışan bir İnsan Hakları Yüksek Danışma Kurulu ile İnsan Hakları Eğitimi On Yılı Ulusal Komitesinin oluşturulmasını, Adalet, İçişleri ve Dışişleri Bakanlıkları başta olmak üzere çeşitli bakanlıklar ve diğer kamu kurum ve kuruluşları bünyesinde insan hakları birimlerinin oluşturulması takip etmiştir. Bu süreç 2000’li yıllara girilmesi ile yeni bir ivme kazanmış, önce yurt genelinde tüm il ve ilçelere yayılan ve sivil toplum ağırlıklı bir yapıya sahip bulunan “İl ve İlçe İnsan Hakları Kurulları” oluşturulmuş, 4643 sayılı Kanunla da İnsan Hakları Üst Kurulu, İnsan Hakları Danışma Kurulu, İnsan Hakları İhlali İddialarını İnceleme Heyetleri ve Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı kurulmuştur. Ne var ki bu kurumların bir kısmı çalışamaz hale gelmiş ya da işlevsiz kalmıştır.

Ülkemizde yukarıda kısaca anlatıldığı üzere, yaygın bir insan hakları kurumsallaşmasının mevcudiyetine rağmen, Paris İlkelerine uygun bir yapılanmanın eksikliği, çeşitli kurum ve kuruluşlar tarafından ulusal düzeyde ve AB ilerleme raporları başta olmak üzere uluslararası düzeyde eleştiri konusu yapılmaktadır.

Bu hususlar göz önünde bulundurularak hazırlanan Türkiye İnsan Hakları Kurumu Kanunu Tasarısı ile BM Paris İlkeleri ile uyumlu bir insan hakları teşkilatı kurulması amaçlanmaktadır. Tasarı ile kurulması öngörülen Kurum, genel olarak insan haklarını korumak ve geliştirmeye yönelik çalışmalarda bulunmak, bu çerçevede inceleme ve araştırmalar yapmak; raporlar hazırlamak, görüş, tavsiye ve önerilerde bulunmak, bilgilendirme, bilinçlendirme ve eğitim faaliyetleri gerçekleştirmek ve insan hakları ihlali iddialarını incelemek ve araştırmakla görevli olacaktır.

Kamu tüzel kişiliğini, idarî ve malî özerkliği haiz Kurumun, Türkiye İnsan Hakları Kurulu ve buna bağlı bir teşkilâttan oluşması öngörülmektedir. Kurumun karar organı Türkiye İnsan Hakları Kuruludur. Kurulun asgarî ayda iki defa toplanması, üyelere de huzur hakkı ödemesi öngörülmüştür.

Kurum görevlerinin gerektirdiği hizmetler, insan hakları uzmanları ve uzman yardımcıları ile ihtiyaca göre belirlenecek diğer meslek personeli ve idarî personel eliyle görülecektir. Ayrıca Kurumun sözleşmeli personel istihdam edebilmesi ve diğer kamu kurum ve kuruluşlarındaki personeli geçici olarak görevlendirebilmesine imkân tanınmıştır.

Özerk ve çoğulcu bir kurumun kurulmasına ilişkin bu tasarının ülkemizde insan haklarını koruma çabalarına önemli katkılar sağlayacağına inanılmaktadır.

 

MADDE GEREKÇELERİ

MADDE 1- Madde ile Kanunun amacı ve kapsamı belirtilmekte, tekrarların önlenmesi amacıyla Kanunda sıkça geçen bazı terimler tanımlanmaktadır. Kurumun, dolayısıyla da Kanunun temel amacı Türkiye’de insan haklarının korunmasını ve geliştirilmesini sağlamaktır. Paris İlkelerinin ulusal insan hakları kurumlarının mümkün olabilecek en geniş görev ve yetkilerle donatılması gerektiğine ilişkin talebine uyumlu olacak şekilde hazırlanmıştır. Bu maddede “insan haklarının korunmasını ve geliştirilmesini sağlamak” şeklinde çok genel olarak ifade edilen Kurumun görev ve yetkileri, 2 nci, 4 üncü, 5 inci, 6 ncı, 7 nci, 8 inci ve 9 uncu  maddelerde daha ayrıntılı bir şekilde düzenlenmiştir.

MADDE 2- Madde ile Türkiye İnsan Hakları Kurumunun kuruluşu ve görevleri düzenlenmekte ve statüsü belirlenmektedir.

Kurumun temel görevi, 1 inci maddede insan haklarının korunmasını ve geliştirilmesini sağlamak olarak belirlenmiştir. Kurumun bu temel ve aslî görevi 2 nci maddede ayrıntılandırılmıştır. Buna göre Kurumun görev ve yetkileri şunlardır:

• İnsan hakları alanındaki gelişmeleri izlemek ve değerlendirmek,
• Sorunların çözüme kavuşturulması doğrultusunda çalışmalar yapmak,
• Şikâyet ve başvuruları incelemek, araştırmak ve sonuçlarını takip etmek,
• İnsan haklarının korunmasına, geliştirilmesine ve ihlallerin önlenmesine yönelik her türlü çalışma yapmak.

Paris İlkeleri, ulusal insan hakları kurullarına, insan haklarının geliştirilmesi ve korunması konularında mümkün olduğunca geniş bir görev alanı verilmesini öngörmektedir. Paris İlkeleri gereğince ulusal kurumlar  yeterli malî kaynaklara, kendi personel ve tesislerine sahip, bağımsız kurumlar olmalıdır. Bu çerçevede, Türkiye İnsan Hakları Kurumunun, Paris İlkelerinin öngördüğü bu hususiyetlere sahip olabilmesi için kamu tüzel kişiliğini haiz, idarî ve malî özerkliğe sahip bir kurum olması öngörülmüştür. Kurum, görev ve yetkilerini kendi sorumluluğu altında bağımsız olarak kullanacaktır. Bu bağlamda, görev alanına giren konularla ilgili olarak kendi dışındaki hiçbir organ, makam, merci veya kişinin Kurula ve Kurum çalışanlarına emir ve talimat veremeyeceği öngörülmüştür.

Ayrıca Paris İlkeleri gereğince ulusal kurumlar gerektiğinde yerel ve bölgesel birimler kurabileceklerdir. Bu çerçevede, Kuruma yurt içinde ve dışında büro açma imkânı tanınmaktadır.

MADDE 3- Madde ile Kurumun karar organı olan Türkiye İnsan Hakları Kurulunun oluşumu düzenlenmektedir. Kurumun, özerkliğini insan haklarının taleplerine uygun kullanabilmesi için, bu Kurulun oluşturulma biçimi ve üyelerinin düşünsel ve etik özellikleri ile seçimlerinin çoğulcu bir anlayışla yapılması son derece önemlidir. Bu nedenle Kurulun beş üyesi için üye önerisinde bulunma yetkisi, insan haklarıyla ilgili çalışmalar yapan üniversite merkezleri ile meslek ve sivil toplum kuruluşlarına verilmiştir. Kurulun Başkanını ve Başkan Yardımcını seçmek ise Kurula bırakılmıştır. Aynı şekilde, 4. maddede belirtilen Komitelerin Başkan ve üyelerini de yine bu Kurul seçer. Türkiye Büyük Millet Meclisi İnsan Haklarını İnceleme Komisyonunun Başkanı ile Türkiye Cumhuriyeti Ombudsmanı, atandığı takdirde, bu Kurulun tabiî üyesidir.

Kurumun çalışmalarını dış etkilerden uzak bir şekilde sürdürebilmesi için, karar organı olan Kurulun üyelerinin bir takım güvencelere sahip olması gerekmektedir. Madde ile üyelerin görevlerinin hangi hallerde sona ereceği ve üyeliklerinin düşeceği belirlenmiştir. Maddede sayılan durumlar dışında bir üyenin görevine son verilemeyecek ve üyeliği düşmeyecektir. Bunun yanında, yine üyelerin bağımsız hareket edebilmelerini güvence altına almak maksadıyla bazı önlemler alınmıştır.

 Madde ile ayrıca Başkan ve Kurul üyelerinin mal bildiriminde bulunmalarına ve görev nedeniyle edinilen bilgilerin gizliliğine ilişkin hususlar düzenlenmektedir.

MADDE 4- Madde ile Kurumun karar organı olan Kurulun görev ve yetkileri ile çalışma esasları düzenlenmektedir. Kurumun hem bağımsız bir şekilde hem de çoğulcu bir anlayışla çalışabilmesi, Türkiye düzeyinde ve genelinde insan hakları çalışmalarının eşgüdüm içinde yürütülmesi ve farklı kuruluşların görev ve yetki çatışmalarının önlenmesi, böylece de emek ve zaman israfını önleyerek çalışmaların kesintisiz bir şekilde gerçekleştirilebilmesi için, daha özel insan hakları konularıyla ilgili olarak, Kurulun gözetiminde çalışmalar yapacak Irkçılık, Cinsiyetçilik ve Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitlik Komitesi, İnsan Hakları İhlallerini Önleme ve İhlal İddialarını Araştırma Komitesi, Sığınmacı Sorunları ve İnsan Ticaretiyle Mücadele Komitesi, Mevzuatın İnsan Haklarına Uygunluğunu İzleme Komitesi, İnsan Hakları Eğitimi Komitesi, Bioetik Komitesi gibi komiteler oluşturulmuştur. Bu ulusal komitelerin başkanları, Kurulda üye olarak yer alırlar. Böylece bu komitelerin belirtilen ölçütlerle oluşturulması, Kurulun görev ve yetkileri içinde yer almakta; diğer görev ve yetkileri ise Türkiye’de her türlü insan haklarının korunması için gerekli görülen görev ve yetkilerden oluşmaktadır.

MADDE 5- Madde ile Kurumun teşkilâtı düzenlenmektedir. Bu organlar ve birimler Türkiye’de çeşitli insan haklarının korunabilmesi için öngörülen organ ve birimlerdir.

MADDE 6- Kurumun ve Kurulun verimli ve eşgüdüm içinde çalışabilmesi için Başkana bazı ek görevler düşmektedir. Madde, bu ek görevleri düzenlemektedir.

MADDE 7-  Madde ile Kurumun idarî birimleri ile bunların görevleri belirlenmektedir. Kurumun kendisinden beklenen görevleri lâyıkıyla yerine getirebilmesi için, konula ilgili nitelikli personelin bu kurumda çalışması gerekmektedir.

MADDE 8- Madde ile Kuruma yapılacak başvuruların incelenmesine ilişkin usul ve esasların, Kurumun çıkaracağı bir yönetmelikle belirlenmesi öngörülmektedir. Böylece, bir kanun değişikliğine ihtiyaç duyulmaksızın, başvuru alınabilmesine ilişkin usul ve esaslar, günün ihtiyaçları doğrultusunda hızlı bir şekilde gözden geçirilebilecektir.

Maddede, Kuruma kanunla verilen inceleme, araştırma ve ziyaretlere ilişkin görevlerin bağımsız bir şekilde yerine getirilmesini sağlayacak yetkiler ve koşullar düzenlenmektedir. Kurul, görevleri çerçevesinde tüm kamu kurum ve kuruluşları ile diğer gerçek ve tüzel kişilerden ilgili bilgi ve belgeleri istemeye, incelemeye ve bunların örneklerini almaya, ilgililerden yazılı ve sözlü bilgi almaya, özgürlüğünden mahrum ya da koruma altında olan kişilerin bulundukları yerleri ziyaret etmeye ve buralarda inceleme yapmaya, gerekli tutanakları düzenlemeye yetkilidir.

Diğer taraftan, Kurumun görev ve yetki alanına giren konularda yerinde inceleme ve araştırma yapmak üzere, ilgili kurum ve kuruluşların temsilcilerinin ve kişilerin katılımıyla heyetler oluşturulabilecektir.

MADDE 9- Madde, Kurumun çalışmalarını en verimli şekilde yürütebilmesi için insan hakları alanında çalışan kişi, kurum ve kuruluşlarla, özellikle de sivil toplum kuruluşları ve akademisyenlerle düzenli ve sürekli iletişim kurması için bir “Danışma Komisyonu” nun kurulmasını öngörmektedir.

MADDE 10- Madde ile Kurum personelinin istihdamı ve personelin özlük hakları düzenlenmektedir. Maddede ayrıca insan hakları uzmanı ve uzman yardımcılarında aranılacak nitelikler, bilgiler ve mesleğe girişlerine ilişkin hususlar düzenlemektedir..

MADDE 11- Madde ile Kurum ve Kurum personeline ilişkin ibareler ilgili kanunlara işlenmekte ve insan haklarıyla ilgili bütün resmi kuruluşlar –Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı, İnsan Hakları İl ve İlçe Kurulları, İnsan Hakları Eğitimi Ulusal Komitesi, İnsan Hakları Koordinatör Üst Kurulu ve İnsan Hakları Danışma Kurulu– lağvedilmektedir.

GEÇİCİ MADDE 1- Geçiş hükümlerini ihtiva eden geçici 1 inci maddede, Kurumun ilk üye seçimi düzenlenmekte, Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı tarafından kullanılan taşınır ve taşınmazların Kuruma devri öngörülmekte ve diğer geçici hükümlere yer verilmektedir.

MADDE 12- Yürürlük maddesidir.

MADDE 13- Yürütme maddesidir.