Yüksek Öğrenim Sürdürülebilirlik Derecelendirme Sistemi Organizasyonları ve Araçları
1. AASHE (Yüksek Öğretimde Sürdürülebilirliği Geliştirme Derneği), yüksek öğretim fakültesi, yöneticileri, personeli ve öğrencilerini, sürdürülebilir inovasyonun etkili değişim aracıları ve itici güçleri olmaları için güçlendirir. AASHE, yüksek öğrenim için STARS adlı küresel bir sürdürülebilirlik standardı oluşturdu. AASHE, 48 ABD eyaleti ve daha fazlasında 900'den fazla üyeden oluşur.
www.aashe.org
stars.aashe.org
2. ACTS – Avustralasya: Sürdürülebilirliğe Doğru Avustralasya Kampüsleri: Avustralya ve Yeni Zelanda'daki yüksek ve ileri eğitim kurumlarını temsil eden, kar amacı gütmeyen üye tabanlı bir kuruluş. ACTS öncelikle eğitim sektöründe en iyi uygulama sürdürülebilirliğine yönelik değişimi teşvik etmeyi ve güçlendirmeyi hedeflemektedir.
www.acts.asn.au
3. AISHE - Yüksek Öğretimde Sürdürülebilirlik için Değerlendirme Aracı – Hollanda: 2000 yılında DHO Hollanda Sürdürülebilir Yüksek Öğretim Vakfı tarafından kurulmuştur.
AISHE adından da anlaşılacağı gibi bir değerlendirme aracıdır. Aynı zamanda, SKE'nin (Sürdürülebilir Kalkınma için Eğitim) geliştirilmesi için stratejik bir araçtır. AISHE 2 son yıllarda uluslararası bir üniversiteler grubu tarafından modüler bir yapıya sahip olarak geliştirilmiştir.
4. Üniversiteler ve Kolejler için Çevre Derneği, EAUC - Birleşik Krallık: EAUC, Birleşik Krallık'taki üniversiteler ve kolejler için sürdürülebilirlik kampanyalarını yöneten kurumdur. EAUC, yüksek öğrenimde sürdürülebilirliği teşvik etmeyi amaçlamaktadır.
Araç: Sürdürülebilirlik Liderliği Karnesi
www.eauc.org.uk
5. Sürdürülebilir Kampüs Değerlendirme Sistemi – Japonya: Hokkaido Üniversitesi'nin sürdürülebilir bir kampüsü tarafından geliştirilmiştir ve kampüs yaşamında yüksek öğrenim için sürdürülebilirliği değerlendiren ilk araçtır.
6. Kullanıcı Arayüzü Yeşil Metrik
https://greenmetric.ui.ac.id/
UI GreenMetric, Endonezya Üniversitesi tarafından 2010 yılında başlatılan yeşil kampüs ve çevresel sürdürülebilirlik sıralamasıdır. Greemetric, 6 farklı kriterde 39 göstergeye sahiptir.
Yeşil bina derecelendirme sistemleri
Yeşil bina derecelendirme sistemleri, bir binanın performansını ölçmeye yönelik yaklaşımlarında farklılık gösterebilir. Bazıları kuralcı tabanlıdır ve yapımdaki çeşitli öğeler için minimum veya maksimum değerleri belirtir. Diğerleri, istenen sonucun bir yazılımda modellendiği ve bir taban çizgisiyle karşılaştırıldığı performansa dayalıdır. Ayrıca, bir binanın derecelendirme sisteminin gerekliliklerini karşıladığını doğrulamak için bir yıllık süre boyunca kullanılan son inşa edilmiş inşaat projesinin enerji kullanımını ölçen otucome tabanlı doğrulamaya yönelik bir baskı var.
Tüm yeşil bina derecelendirme sistemlerinin uyguladığı beş temel alan vardır:
1) Yer ve saha: Bir binanın bulunduğu yer, bir binanın performansının diğer pek çok yönü üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir. Yerel iklim, gölgeleme, güneş erişimi ve bir binanın bir sahadaki yönü binanın enerji, havalandırma ve aydınlatma ihtiyaçları üzerinde doğrudan etkilere sahiptir.
Çoğu derecelendirme sistemi, çevre temizliği yoluyla doğal çevreyi iyileştirecek şekilde kirlenmiş alanlar olan, terkedilmiş alanlarda inşaatı teşvik eder.
Daha önce %20'den fazla geçirimsiz yüzey ve dolgu ile geliştirilmiş gri dolgulu sahalar, önceden inşa edilmiş alanlardaki boş arsalar. Tüm bu tip siteler, Greenfield sitelerinde yapılaşmayı engelleyerek yapılı çevrenin doğal ortama yayılmasını kısıtlamaktadır. Ormanlar, korunan doğal alanlar veya yapılı çevreden yağmur suyunun akışının bu hassas ekosistemleri olumsuz etkileyebileceği sulak alanların yakınında.
2) Su: Tatlı su, gezegenimizdeki mevcut suyun sadece %2,5'ini oluşturur ve insan tüketimi için daha da küçük bir yüzdeye erişilebilir. Dünya nüfusunun artmasıyla ve su daha kıt hale geldikçe, suyu verimli bir şekilde kullanma yeteneği inanılmaz derecede önemli hale geliyor. Her derecelendirme sistemi, bir binanın inşaat sürecinde ve çevresindeki alanda su kullanımının nasıl azaltılabileceğine bakar. Yerinde yağmur suyu hasadı ve suyu geri dönüştüren ve yeniden kullanan kapalı devre sistemler gibi tuvaletleri yıkamak ve peyzajları sulamak için içme suyu kullanmanın alternatifleri önerilir.
İçme suyundan tasarruf etmek ve atık suyu azaltmak, şantiye alanı ve konumu ve enerjiyi azaltmakla sinerjiktir.
3) Enerji verimliliği ve tüketimi, tüm derecelendirme sistemlerinin ana odak alanlarıdır. Enerji tüketimini azaltarak ve yerinde enerji üreterek, bir bina net sıfır veya hatta net pozitif enerji tüketimi elde edebilir. Bir binanın iklim değişikliğine katkısını ortadan kaldırmak her zaman yeşil bina derecelendirme sistemlerinin birincil odak noktası olmuştur. Net-sıfır veya net-pozitif enerji binası, atmosfere operasyonel CO2 emisyonlarını ortadan kaldırır.
4) Malzemeler: İnşaatta kullanılan malzemelerin türleri ve miktarları gezegen üzerinde çok büyük etkilere sahip olabilir. Dünya çapındaki malzemelerin Çin'den İstanbul'a dünyanın öbür ucuna taşınmasıyla üretilen sera gazı emisyon miktarı çok büyük bir karbon ayak izi oluşturacaktır. Bu nedenle yerel kaynaklı ve sürdürülebilir malzemeler bir önceliktir. Malzemelerin toksisitesi ve gaz çıkışı da önemli bir rol oynar. Bazı malzemeler, kirletici nitelikleri nedeniyle zaten yasaklanmıştır.
5) Hava: Ortalama olarak insanlar zamanlarının muhtemelen %90'ını iç mekanlarda geçirirler. Hasta bina sendromu, zararlı iç ortam hava ortamlarıyla ilgili iyi belgelenmiş bir olgudur. Derecelendirme sistemlerinin genel amacı, optimum iç hava kalitesi ve agresif maddelerden arındırılmış ortamlar sağlamaktır.